Ouders worden, vooral moeders, brengt zeker veel vreugde en liefde met zich mee, maar het is ook een grote verantwoordelijkheid.
Vaak, vooral in het begin, willen we koste wat kost bij elke gelegenheid perfect zijn en dit leidt onvermijdelijk tot een reeks frustraties, bovendien zijn we zo gefocust op dit doel dat we vergeten gelukkig te zijn, het enige dat in werkelijkheid is het belangrijk voor het welzijn van kinderen.
Natuurlijk doet elke moeder alles zodat haar kinderen kalm en gezond zijn, maar vaak lijkt dit niet genoeg. Ondanks de superkrachten die worden verworven wanneer je een kind hebt, voel je je er niet bij of denk je dat je alles verkeerd doet, terwijl anderen altijd alles onder controle lijken te hebben, en dit is een emotionele situatie die moeilijk te beheren kan worden.
Kinderen, zelfs heel kleintjes, hebben een aangeboren vermogen om waar te nemen of de sfeer om hen heen sereen is of juist gespannen is en zich eraan aanpast. Als volwassenen nerveus, gefrustreerd of uiteindelijk niet op hun gemak zijn, zullen ze dat ook niet doen.
Het is ook belangrijk om te onthouden dat we allemaal mensen zijn en dat gelukkig het model van een goede echtgenote - moeder - huisvrouw nu steeds meer in twijfel wordt getrokken. Het bereiken van dit ideaal, dat onrealistisch is, is een behoefte of een behoefte van ons volwassenen, ook opgelegd door de samenleving. Veel jonge vrouwen herkennen elkaar niet meer in dit stereotype, ze hebben ook plezier in het lachen en laten hun zwakheden zien op sociale media, zoals blijkt uit het voorbeeld van Giada Sundas. Voor kinderen is het in plaats daarvan van weinig belang dat je altijd perfect bent, maar gewoon hun liefde communiceert en de tijd neemt om bij hen te zijn, zonder de angst alles te moeten beheersen.
Een moeder is een mens, dus mag ze niet altijd perfect zijn en heeft ze het recht om moe te zijn, gestrest te zijn voor werk en soms moe van continu wakker worden tijdens de nacht of van constante driftbuien. Erkennen dat er andere gevoelens zijn, is de eerste stap om ze te beheersen en een manier te kiezen om zorgeloos of gemakkelijker met de situatie om te gaan .
Deze houding is niet voorbehouden aan degenen die alle hulp beschikbaar hebben, maar u kunt het ook doen.
Eenmaal vastgesteld dat perfectie niet je doel hoeft te zijn, hoe kun je altijd gelukkige en ontspannen moeders zijn?
Zelfs in dit geval is er geen magische formule, maar zeker, zoals in alle andere gebieden van het leven, helpt het niet om jezelf te vergelijken met anderen. Vertrouw de schijn niet, want zelfs de moeder die perfect voor je lijkt, die de situatie onder controle lijkt te hebben, zal momenten hebben waarop ze zich onvoldoende voelt.
Er wordt vaak aangenomen dat anderen alles onder controle hebben, maar niemand heeft het recept om een perfecte ouder te zijn. Goede ouders zijn is geen race en je wint niets, terwijl unie en delen je kracht kan zijn, te beginnen met je eigen houding. Hoe vaak heb je toevallig het gedrag van een andere moeder beoordeeld, misschien op dat moment in moeilijkheden, en vergeet je elke keer dat je je op dezelfde manier of slechter gedroeg?
Een laatste geheim van het handhaven van een meer ontspannen houding, zelfs wanneer er kleine obstakels zijn, is om waar mogelijk te bagatelliseren, omdat het helpt om terug te brengen wat er in het juiste perspectief gebeurt en ook medeplichtigheid met de mensen om je heen creëert.
Richt je soms alleen op jezelf, sta jezelf kleine momenten van ontspanning toe en leer je kinderen ook dat het goed is om te leven en gelukkig te zijn met je voorbeeld.