In het leven van elke ouder komt vroeg of laat de tijd dat iemands kind (of dochter) klaar is om "op vlucht te gaan" en onafhankelijk te worden, of liever "echt" geweldig.
Deze fase brengt verschillende en contrasterende emoties met zich mee, aan de ene kant zul je je waarschijnlijk nostalgisch voelen en je zult een beetje angst hebben, maar aan de andere kant zal je hart gevuld zijn met trots en voldoening.
Een moeder probeerde in een brief alle gedachten te verzamelen die door het hoofd van een ouder gaan en die vaak in hun hoofd blijven.
Hij sprak over hoe het niet gemakkelijk is om te accepteren dat de rotzooi die vroeger thuis bestond, de snelle stappen en de balmuziek, er niet langer zal zijn. In plaats daarvan zal er echter een nieuwe stilte zijn waaraan je moet wennen en een nieuwe onafhankelijkheid om te ontdekken.
Je hebt niet langer voor die pasgeboren baby voor wie je je luier hebt veranderd, die leerde lopen, naar wie je alles leerde, maar een man (of een vrouw) klaar om de wereld onder ogen te zien. Het lijkt er altijd op dat kinderen te snel opgroeien en plotseling groot worden, terwijl ze voor jou altijd kinderen blijven.
Je moet kalm zijn, want in al die tijd, zelfs als je het misschien niet altijd hebt opgemerkt, heb je hem alles geleerd wat je kon, door ze voor te bereiden op elke situatie, positief of negatief, zelfs alleen.
Je hebt ze waar mogelijk tegen obstakels beschermd en ze alleen gezien, maar je moet niet denken dat je werk klaar is, dus verwijder melancholie, want je blijft hun belangrijkste referentiepunt .
Wat een moeder echt zou willen zeggen in deze situatie, zelfs als het niet altijd lukt, is dat ze er altijd zal zijn wanneer haar kinderen een knuffel, advies of gewoon iemand nodig hebben om te bellen om te praten en goed nieuws te delen . Hij zal het doen, misschien een paar stappen terug, maar zal altijd aanwezig zijn voor zijn kinderen.
Vaak voor zichzelf gehouden is de angst die hij voelt, vooral voor de wereld die niet teder is en ons vaak op de proef stelt. Dit gevoel gaat gepaard met het vertrouwen dat het heeft in de vaardigheden die het je door de jaren heen heeft zien ontwikkelen en vooral door de trots je klaar te zien voor een nieuw avontuur . Dit alles is misschien niet in staat om te zeggen, maar het zal worden waargenomen aan zijn blik, vol liefde waarmee hij zijn kinderen naar de deur zal begeleiden, naar hun nieuwe leven.