Er zijn 14 prachtige Italiaanse atleten in Japan die ongelooflijke dingen doen, maar waarvan (zoals gewoonlijk) weinigen spreken. We hebben het over het Italiaanse damesvolleybalteam dat deelneemt aan het WK.
Onnodig om de gebruikelijke controverse van standaardsporten en series b naar voren te brengen, overbetaalde sporters, die uiteindelijk zelfs kunnen teleurstellen, en degenen die in stilte ongelooflijke prestaties leveren.
Waar het om gaat is dat deze meisjes, gecoacht door Davide Mazzanti, al 5 van de 5 wedstrijden hebben gewonnen (met slechts één set verloren in alle wedstrijden) en nu hebben ze zich gekwalificeerd voor de tweede fase van het toernooi, waar ze het opnemen tegen de VS, Rusland, Thailand en Azerbeidzjan. Het begint zondag 7 oktober tegen Azeri-spelers, terwijl de laatste ontmoeting op donderdag 11 oktober staat gepland tegen de Verenigde Staten.
Voor Ofelia Malinov, Carlotta Cambi, Paola Egonu, Serena Ortolani, Lucia Bosetti, Elena Pietrini, Miriam Sylla, Sylvia Nwakalor, Cristina Chirichella, Sarah Fahr, Marina Lubian, Anna Danesi, Monica De Gennaro en Beatrice Parrocchiale kunnen deze wereldkampioenschappen de geschiedenis ingaan, na het laatste goud dat 16 jaar geleden, in 2002, op het wereldkampioenschap werd gewonnen en de eerste twee plaatsen in de Wereldbeker 2007 en 2022-2023.
Een zeer sterk en compact team, naar glorie gesleept door twee ongewone brekers: de Amazon Paola Egonu geboren uit Nigeriaanse ouders, geboren in 1998, al de beste speler van de 2022-2023-2022-2023 Cup en de onthulling van Miriam Sylla, uit Palermo van Ethiopische afkomst, naar zijn eerste wereldervaring, die 'blij is met de overvolle kracht van zijn schoten'.
Een 23-jarige die speelt voor grote passie en ook om een belofte te vervullen die ze jaren geleden aan haar ouders heeft gedaan ("" vroeg of laat met volleybal zal ik al onze offers begrijpen ") en op Instagram plaatste ze een foto van het geheel team en hieronder hebben gereageerd:
"Alors op vit chaque jour comme le dernier. Parce qu'on vient de loin … "
(Dan leven we elke dag als de laatste. Omdat we van ver komen)
Laten we ze in de gaten houden, laten we ze aanmoedigen, stop niet met ze te steunen. Omdat dit jonge (maar reuzen) blauw ons naar het dak van de wereld zou kunnen brengen.
