Allereerst " bedankt ", omdat hij met veel dingen thuiskomt
Dan zou ik je willen vragen om ernaar te luisteren, zelfs als het lijkt dat het geen precies iets te zeggen heeft en op zoek is naar de juiste woorden. Luister naar hem, want als je het geduld hebt om het te doen, zal hij op zijn eigen manier weten hoe hij je kan laten begrijpen wat er in hem opkomt
Er is één ding dat hem gelukkig maakt, veel. Dat ding wordt " verbeelden " genoemd. Laat hem studeren, hem leren hoe hij de oppervlakte van een driehoek moet berekenen, wat fotosynthese is en waarom "shirt" in het meervoud "shirts" maakt, maar laat hem ook bedenken wat hij zou willen doen als hij groot is. Ik weet het, op een dag zegt hij dat hij een zanger wil worden die is afgestudeerd in de zoölogie, een andere een visser die nooit de vis zal eten die hij vangt. Ik weet het, hij is zo. Stel je voor zonder je zorgen te maken dat je je altijd hetzelfde moet voorstellen
Er is één ding dat in plaats daarvan niet doorslikt. Dat ding wordt " vernedering " genoemd. Verwijt hem, zet hem aan, zet een briefje in zijn dagboek maar ga niet verder. Geen behoefte
Nog één ding, schat. Maak het speciaal voelen, zelfs ten koste van een beetje overdrijven. Er komt een tijd dat ze alles wat ze doen zullen meten en er geen plaats is voor halve dingen. Maar nu is hij een kind en probeert hij te begrijpen wie hij is, de maatregelen van de wereld te nemen, te vallen en weer op te staan zonder de aandacht te trekken. Er is tijd voor objectieve evaluaties, een "goed" opent het hart.
ps Ik zou je ook willen vragen om hem niet te berispen als hij zo goed schrijft en tekeningen maakt die op krabbels lijken. Hij vertelt het je niet, maar we zijn van streek.
Alles hier (en goed werk)
Een moeder