Wanneer uw kind zegt dat hij buikpijn heeft, is het niet altijd gemakkelijk om de oorzaken van zijn ongemak te achterhalen . Een darmvirus, de reactie op een voedsel dat pijn heeft gedaan, een te koude drank, een intolerantie, soms gewoon een excuus om niet naar school te gaan: het symptoom kan een oneindig aantal dingen verbergen.
Maar er is een pathologie die niet iedereen kent, en waarmee het goed is dat papa en mama vertrouwen hebben om te zien of hun kind is getroffen: het is buikmigraine . Hoewel het niet bepaald een zeldzame ziekte is (de schattingen spreken van 4% bij kinderen en adolescenten, een percentage dat heel dicht bij dat van voedselallergieën ligt), hebben weinig ouders ervan gehoord: het zou de oorzaak zijn van 15% van de pijn buik van de kleinste, buikmigraine, maar om het te herkennen - ondanks de vooruitgang van de afgelopen jaren - is helemaal niet eenvoudig.
Om de pijn veroorzaakt door deze pathologie te onderscheiden van die veroorzaakt door andere darmaandoeningen, is er allereerst de duur: de buikmigraine duurt niet minder dan een uur en kan zelfs dagen duren, met pijn geconcentreerd rond de navelstreng en - vaak - in verband met braken, misselijkheid en krampen . De symptomen zijn in feite vrij gelijkaardig aan die van de eigenlijke migraine: het enige verschil is dat de belangrijkste, namelijk de pijn, niet het hoofd, maar de buik betreft. De sensorische symptomen (slechte tolerantie van geuren, lichten en geluiden), gastro-enterologische en vasomotorische symptomen (zweten, bleekheid) zijn in plaats daarvan vrijwel identiek.
De buikmigraine kan daarom worden beschouwd als een variant van de "traditionele" migraine, met oorzaken die nog onbekend zijn, hoewel de experts ze terug zouden leiden naar stress en lichamelijke vermoeidheid. Dus hoe kunt u uw kind helpen als hij aan deze aandoening lijdt? Aangezien er tegenwoordig weinig bekend is, behandelen artsen het meestal als een normale migraine, namelijk met behulp van NSAID's. Bovendien is het moeilijk om het zelfs te diagnosticeren: in het algemeen kan het worden bereikt door uitsluiting, en het is daarom belangrijk dat een ouder - als zijn of haar kind erop staat beschuldigen van buikpijn - niet opgeeft, een antwoord eist.