Veruska Formelli is de vrouw van Marco Bianchi en de eerste persoon aan wie de chef bekende dat hij homo was.
De wellness-expert besloot naar buiten te komen, na jaren naast zijn vrouw en kleine Vivienne te hebben geleefd, de dochter van het paar die vier jaar geleden arriveerde. Veruska en Marco ontmoetten elkaar heel jong dankzij wederzijdse vrienden en in 2010, na dertien jaar verloving en drie samenwonen, besloten ze te trouwen.
Kort haar en een lieve glimlach, Veruska in september 2022-2023 beviel van Vivienne. Jarenlang werkte hij in de reclamewereld, later arriveerde hij in de uitgeverssector en vandaag houdt hij zich bezig met redactionele projecten met betrekking tot kinderen en school. Deelnemen aan Marco Bianchi is de passie voor sport, maar ook voor lekker eten.
Hecht en altijd glimlachend, hebben de chef-kok en zijn vrouw samen een zeer sterke verandering in hun bestaan ondergaan. Marco besloot op een avond moedig aan zijn vrouw te onthullen dat hij homo was. "Op een avond - legde hij uit - terwijl de baby sliep, zei ik tegen haar:" Ik ben homoseksueel, dat ben ik altijd geweest, maar nu realiseerde ik me dat het goed met je gaat, maar als vriend, want wat verder gaat dan waarschijnlijk met een man. " De volgende stap was om te ervaren wat ik voelde. Vanaf daar kwam de ontmoeting met Luca. "
Marco Bianchi vertelde Corriere della Sera over de reactie van zijn vrouw op de bekentenis. Veruska omhelsde haar man en later begonnen ze allebei aan een lange reis. "Hij omhelsde me hard. Het was een levensdroom die uiteenspatte - legde hij uit -. Het was een moment in de aardbevingsmodus, zoals toen je het jarenlang bouwde en plotseling is het met de grond gelijk gemaakt en ligt het in stof. Ik voelde me schuldig, maar vandaag weet ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt. "
Later maakte de chef-kok moeilijke tijden door, maar Veruska bleef altijd naast hem. "Ik bracht slechte maanden door - bekende hij -: ik at niet, ik verloor gewicht, ik had spasmen in mijn buik en ik sliep niet 's nachts. In overeenstemming met Veruska nam ik een appartement om van tijd tot tijd te blijven. Ik realiseerde me dat ik, toen ik thuis was, erger was, het leek me iemand pijn te doen, een aanwezigheid die pijn deed. Slapen elders was een test om te begrijpen hoe ik ademde en hoe ik was, of ik die eenzaamheid kon eten en beheren. Toen heb ik alles gerapporteerd aan de psycholoog die me ondersteunde ”.