Ouder zijn is het moeilijkste werk ter wereld: voor je kinderen zorgen door hun eerste stappen te zetten is zeker geen eenvoudige activiteit en er is geen absoluut boek dat de "magische formule" kan onthullen.
Mama en papa doen altijd hun best om hun kinderen op te voeden volgens goede principes. Natuurlijk zijn de kleintjes vaak hyperactief en combineren ze grappen die geduld van volwassenen op de proef stellen. Desondanks mogen we onszelf nooit boos laten worden. In feite is schreeuwen tegen een kind niet de meest geschikte keuze in deze gevallen, zelfs wanneer men het zou willen doen met "educatieve" bedoelingen.
Om te bevestigen is het een studie, gepubliceerd in het "Magazine of the Development of the Child" en die laat zien hoe een dergelijke houding alleen schadelijk kan zijn voor het kind . De effecten kunnen zelfs verwoestend zijn en kunnen op één lijn worden gesteld met de effecten die op fysiek geweld zouden volgen. En hoewel het misschien overdreven lijkt, onthullen de resultaten van het onderzoek in plaats daarvan het tegenovergestelde.
Dr. Alan Kazdin, een professor in kinderpsychologie en psychiatrie aan de Yale University, zei dat schreeuwen naar kinderen niets te maken heeft met een educatieve strategie, maar slechts een vorm van uitlaatklep is voor de volwassene. De gevolgen die het kind ervaart zijn: angstaanvallen, gedragsproblemen, onveiligheid, depressie, laag zelfbeeld. Dit alles is bevestigd door analyses van het gedrag van kinderen die zijn opgegroeid in gezinnen waar ouders vaak een hoge toon gebruikten of autoritair bleken te zijn.
Zijn er alternatieve methoden die kunnen worden gebruikt om schreeuwen te voorkomen? Ja, en een daarvan is de voorkeur geven aan een dialoog met het kind. Voordat hij overgaat op het eigenlijke "verwijt", kan de ouder op een andere manier benaderen door het kleine ding dat hij goed heeft gedaan uit te leggen en vervolgens door te gaan met aantonen waarom dat aangenomen gedrag verkeerd is .
Hier is een voorbeeld : in plaats van te schreeuwen: "Steel dat spel niet van je vriend!" Waarom vraag je je vriend niet of je er een tijdje mee kunt spelen? "