Tumoren, de belangrijkste oorzaken en risicofactoren die ons ziek maken
Helicobacter pylori belandt weer onder het vergrootglas van geleerden. De bacterie is gekoppeld aan maagkanker.
De maagzweer is de meest voorkomende en bestaat uit een laesie van het slijmvlies, die kan optreden in de maag of dunne darm, met name in het eerste deel, of de twaalfvingerige darm. Een aandoening die vaak wordt veroorzaakt door een bekende bacterie die verantwoordelijk is voor maagontsteking: Helicobacter pylori .
Hoewel het geen oorzaak is, bevordert deze kiem de ontwikkeling van maagkanker, zoals blijkt uit de internationale studie gecoördineerd door de immunoloog Mario Milco D'Elios van de Universiteit van Florence en Marina de Bernard van de Universiteit van Padua.
Helicobacter pylori wordt gemakkelijk overgedragen, bijvoorbeeld via voedsel of water, met percentages die aanzienlijk toenemen in geval van slechte hygiënische omstandigheden. In potentie bestaat er daarom het risico dat u zich meerdere keren in dezelfde toestand bevindt, wat verklaart hoe een antibioticakuur (in staat om de bacterie te elimineren) niet voldoende kan worden geacht om als veilig voor het risico op maagkanker te worden beschouwd.
Al jaren wordt de bacterie met veel aandacht bestudeerd en worden alle mogelijke effecten ervan geanalyseerd. Recente studies hebben aangetoond dat het het risico op tumoren met ongeveer zes keer kan verhogen in een gedeelte ver van de ingang van de maag, de cardia. Volgens andere publicaties zou zijn aanwezigheid in plaats daarvan een beschermend effect garanderen, gezien het vermogen om de zuurgraad in maagsappen te verlagen. Deze zouden bijgevolg een minder irriterend effect hebben op de maagwanden, waardoor die schadelijke prikkels die de ontwikkeling van kankercellen kunnen veroorzaken, worden verminderd.
De door Ansa verwachte studie grijpt precies in op dit onderwerp en benadrukt hoe de Helicobacter pylori daadwerkelijk een chronische ontsteking op maagniveau kan stimuleren. Dit biedt geen enkele bescherming en zou inderdaad een cruciaal element worden voor de vorming van een tumor, tot op het punt dat D'Elios wordt gedwongen te verklaren: "Het is in feite het belangrijkste aspect voor de ontwikkeling van kanker".
De studie analyseerde maagweefsels verkregen van patiënten die aan maagkanker leden, waarbij hun toestand werd vergeleken met weefsels van gezonde individuen. Door de reeks gebeurtenissen te reconstrueren, heeft het eindelijk de bacterie en de ontstekingsproteïnen bereikt die het kan activeren.