Postpartumdepressie is een probleem dat veel vrouwen gemeen hebben, die worden geconfronteerd met deze donkere kant van het moederschap.
Na de zwangerschap en de bevalling begint de nieuwe moeder haar nieuwe leven met de baby, maar soms gaat het niet precies zoals ze altijd had gedacht. Het kan gebeuren dat de vrouw zich moe begint te voelen en ten prooi is aan negatieve gedachten. Dit is babyblues, een aandoening die zoveel moeders treft en meestal een zeer milde en voorbijgaande vorm van depressie is. Het verdwijnt meestal na ongeveer een week, maar als het aanhoudt en erger wordt, kan het postpartum-depressie worden.
Het is vaak moeilijk om te beseffen dat er iets mis is, vooral omdat vrouwen de neiging hebben de alarmbellen te onderschatten en proberen zich te conformeren aan het idee van moederschap als een vredig en gelukkig moment . In werkelijkheid is het van fundamenteel belang om de signalen te begrijpen, het probleem het hoofd te bieden en het op de beste manier te overwinnen, waarbij ernstigere gevolgen voor de moeder en het kind worden vermeden.
Postpartumdepressie komt meestal voor vanaf de derde maand tot een jaar van het leven van een kind. De symptomen zijn zorgen, zwarte bui, verlies van plezier en interesse in dingen, verandering van slaap en eetlust. Meestal voelt de moeder zich onvoldoende en incompetent, denkt ze dat ze niet voor de baby kan zorgen en geeft ze zichzelf de schuld.
De oorzaken van postpartumdepressie zijn nog niet onthuld, hoewel wetenschappers ervan overtuigd zijn dat deze pathologie verband houdt met de hormonale verandering die de moeder na de bevalling heeft geleden. In ieder geval zijn de personen die het meeste risico lopen degenen die bekend zijn met psychische aandoeningen, die al aan depressie hebben geleden, die in financiële moeilijkheden verkeren en die niet over de juiste materiële en psychologische steun van het gezin beschikken.
In ieder geval kunt u herstellen van een postnatale depressie, maar het is essentieel om de symptomen niet te negeren en snel te handelen. U kunt uw huisarts om hulp vragen of contact opnemen met gespecialiseerde faciliteiten, die de nodige ondersteuning bieden om het probleem beter aan te pakken.