Wat is trichinose en wat veroorzaakt het

De lijst met pathologieën die verband houden met de inname van voedsel en die op de een of andere manier de menselijke gezondheid kunnen aantasten, is lang, heel lang. De schadelijke werking voor het organisme kan aan verschillende mechanismen worden gekoppeld. Wanneer hetzelfde micro-organisme dat met voedsel wordt ingenomen verantwoordelijk is voor de symptomen, wordt dit voedselvergiftiging genoemd. Als daarentegen het micro-organisme dat met voedsel in het lichaam wordt gebracht, gif.webpstoffen afgeeft die de symptomen veroorzaken, bevinden we ons op het gebied van voedselvergiftiging.

En we mogen niet vergeten dat zelfs als voedsel niet besmet is, het een voertuig kan worden voor de micro-organismen waarmee het in contact is gekomen, zelfs als ze zich er niet in hebben voortgeplant.Dit gebeurt bijvoorbeeld bij besmetting van voedsel of water met de ontlasting van zieke mensen of dragers van de infectie. Dit is bijvoorbeeld het geval bij het hepatitis A-virus.

Tot slot kan het ook gebeuren dat het voer afkomstig is van besmette dieren en daardoor de ziekte overbrengt op de mens die zich in de dieren zelf heeft genesteld. Dit komt voor bij zogenaamde zoönosen zoals brucellose of tularemie of na een besmetting met Trichinella spiralis. In dit geval hebben we te maken met een parasiet: de voedingsmiddelen die het grootste risico lopen zijn rauw of onvoldoende verhit varkensvlees, wildzwijn- of paardenvlees, maar ook verse worst en andere producten.

Hoe trichinose ontstaat

Deze aandoening wordt nu als zeer zeldzaam beschouwd. Maar het kan nog steeds aanwezig zijn, zoals nieuwsberichten laten zien. Het komt allemaal van trichinella-larven, die kunnen worden gevonden en zich ontwikkelen in de spieren van dieren, varkens maar niet alleen, nadat ze in contact zijn gekomen met het vlees van dieren die de parasiet herbergden.

Als een persoon op dat moment vlees consumeert met trichinella-cysten erin, of echte containers met larven, kunnen deze laatste rijpen, zich voortplanten en via het bloed naar de spieren bewegen, waarna ze zich ontwikkelen. En juist in de spieren kunnen sterke ontstekingen ontstaan, die de larven die geleidelijk de neiging hebben om cysten te vormen, samenklonteren. Normaal gesproken zijn er spieren die vaker door trichinella worden "gekozen" voor de vorming van cysten: dit zijn die van het oog, de tong en die rond de borst.

Hoe een trichinellabesmetting zich manifesteert

Het is duidelijk dat niet alle patronen van trichinellabesmetting aanleiding geven tot dezelfde klinische manifestaties. Bedenk dat er mensen zijn bij wie er praktisch geen symptomen zijn, terwijl anderen na het eten van vlees zeer ernstige aandoeningen kunnen ervaren die leiden tot de ontwikkeling van trichinella-cysten.

Over het algemeen duurt het in ieder geval minimaal 1-2 weken voordat de echte symptomen beginnen, hoewel er soms lichte koortsachtige verhogingen en zwakte met diarree en buikpijn kunnen zijn die twee dagen na inname van besmet voedsel. Omdat de larven de neiging hebben zich in sommige spieren te concentreren, kunnen de symptomen zich juist op deze plaatsen het gemakkelijkst manifesteren. Als de ogen zijn aangetast, kan zwelling van het ooglid optreden. Als er een lokalisatie van de spieren van de mond en nek is, kan ongemak zoals dysfagie of moeite met slikken, spreken en/of hoesten optreden. In sommige gevallen kan er sprake zijn van diarree en zelfs huidsymptomen zoals jeuk die gepaard gaan met onbegrijpelijke roodheid.

Hoe een trichinellabesmetting te herkennen

Als je denkt dat je met de ontlastingstest trichinose kunt diagnosticeren, ben je niet op de goede weg.In tegenstelling tot wat bij veel door voedsel overgedragen infecties gebeurt, is het zoeken naar de parasiet in de ontlasting eigenlijk niet zinvol. In plaats daarvan kunnen bloedonderzoeken worden uitgevoerd die helpen om tot de diagnose te komen: dit is bijvoorbeeld het geval voor de antilichamen die worden aangemaakt na de infectie (deze zijn detecteerbaar enkele weken na het begin van de foto) of zelfs van de zoektocht naar bepaalde witte bloedcellen, eosinofielen genaamd. Het percentage hiervan stijgt meestal in geval van ziekte, ook al is het duidelijk geen bijzonder specifieke index. De arts kan de infectie dus alleen vermoeden op basis van de symptomen en daarom zijn hypothesen verfijnen op basis van deze parameters. Spierbiopsie om cysten te lokaliseren wordt zelden gedaan.

Trichinella-infectie voorkomen en behandelen

Op het gebied van preventie is het, om geen risico's te nemen, fundamenteel noodzakelijk om het vlees volledig te laten koken, meer dan 60 graden. Zo kunnen de larven worden vernietigd. En ze worden ook gedood door het vlees gedurende een geschikte tijd in te vriezen.

Op het gebied van therapie zijn er specifieke medicijnen die kunnen werken op trichinella: dit zijn pesticiden zoals albendazol en mebendazol. Het is duidelijk dat in de acute fasen pijnstillers en cortisone-medicijnen nodig zijn om ontstekingen tegen te gaan.

Bibliografische bronnen

Trichinella, ISS (Hoger Instituut voor Gezondheid)

Trichinella, Ministerie van Volksgezondheid

Categorie:

Gezondheid