Chronische darmziekten
Ontsteking. Denk niet alleen aan de klassieke keelpijn of kniepijn, maar probeer je voor te stellen hoeveel en hoe dit fenomeen schadelijk kan zijn voor het lichaam en hoe het vele pathologieën kenmerkt. Vooral ontstekingen zijn nog angstaanjagender wanneer ze onbeheersbaar lijken, omdat ze verband houden met een pervers mechanisme dat ervoor zorgt dat het eigen immuunsysteem van het lichaam per ongeluk tegen zijn lichaamsdelen loslaat. Dit is de situatie die zich voordoet bij verschillende aandoeningen, van psoriasis tot reumatoïde artritis, en kenmerkt chronische inflammatoire darmziekte of Mici.
Van de experts van het Irccs Istituto Clinico Humanitas, die samen met de wetenschappers van Galapagos Biopharma presenteerden wat ze proberen te onthullen, hier is het laatste nieuws in de sector. Uitgangspunt is het nieuwe perspectief dat de aandacht juist richt op ontsteking, het mechanisme dat ten grondslag ligt aan deze ziekten, waarbij zowel de oorzaken, inclusief omgevingsoorzaken, als de gevolgen voor het hele organisme in aanmerking worden genomen, volgens een geïntegreerde en multidisciplinaire benadering die de continuïteit en onderlinge relaties bevordert tussen de verschillende chronische ontstekingsziekten.
Ogen gericht op de microbiota en meer
Zelfs als je er niet over nadenkt, kan de samenstelling en variëteit van bacteriën en andere organismen die in ons spijsverteringsstelsel leven ons helpen de situatie te begrijpen. Een variatie van de darmmicrobiota kan namelijk een ontsteking bepalen die zich ook vanuit de darm naar andere organen verspreidt. Een recente studie uitgevoerd door Humanitas en gepubliceerd in het tijdschrift Science toont aan dat in gevallen van colitis ulcerosa - om de verspreiding van sterke darmontsteking te voorkomen, de hersenen een soort poort sluiten die in de choroïde plexus is geplaatst, met daaruit voortvloeiende toestanden die lijken op angst en angst. depressie.Effecten die vaak worden gezien bij patiënten met inflammatoire darmaandoeningen.
Maar dit is zeker slechts een stukje van het mozaïek dat het beeld schetst van mensen die lijden aan chronische inflammatoire darmaandoeningen: in Italië zijn er meer dan 250.000 mensen, van wie ongeveer 60% colitis ulcerosa en de overige 40% Colitis ulcerosa Crohn. Deze ziekten, die toenemen in landen met geavanceerde economieën, manifesteren zich vooral met diarree, vaak vergezeld van bloedsporen, buikpijn, braken, asthenie, koorts, en worden gekenmerkt door afwisselende perioden van exacerbatie en perioden van remissie. Maar dat is niet genoeg.
In meer dan 40% van de gevallen gaan chronische inflammatoire darmaandoeningen gepaard met bijbehorende immuungemedieerde extra-intestinale manifestaties. “Tot 30% van de patiënten kan artritis hebben, 10% immuungemedieerde huidverschijnselen, 5-6% ontsteking van de galwegen en lever – meldt Alessandro Armuzzi, hoofd van de IBD Inflammatory Inflammatory Intestinal Diseases Unit van Humanitas, mededirecteur van het 'IBD Centrum van Humanitas en professor van Humanitas Universiteit - om deze reden kan een multidisciplinaire aanpak niet worden genegeerd die leidt tot betere resultaten bij de identificatie van eventuele bijbehorende extraintestinale manifestaties, maar ook bij de behandeling ervan.Het doel van de therapie blijft langdurige remissie, dat wil zeggen de afwezigheid van symptomen, zowel die welke direct door de patiënt worden gemeld als in termen van de anatomie van de ziekte, d.w.z. het herstel van de normale integriteit van het darmslijmvlies, zonder diarree en zonder bloedingen." .
In deze context wordt “chirurgie niet langer beschouwd als de enige optie, het “laatste redmiddel” nadat de beschikbare opties zijn uitgeput, wanneer de patiënt volledig verslagen is door de symptomen van de ziekte en het gebrek aan respons en immunosuppressie door medische therapieën, met onvermijdelijk slechte resultaten – zoals gememoreerd door Antonino Spinelli, Humanitas Head of Colon and Rectum Surgery Unit, mededirecteur van het Humanitas IBD Center en professor aan de Humanitas University”.
Jongeren die risico lopen
Met twee incidentiepieken in de leeftijd van 15-20 en 35-40, treffen muizen mensen midden in hun sociale, werk- en gezinsleven, met een aanzienlijke impact, zowel in termen van directe kosten, gerelateerd aan het beheer van de pathologie, zowel in termen van indirecte kosten, zoals productiviteit op het werk, arbeidsongeschiktheidspensioenen, ziektedagen.
“Voor het soort impact dat deze pathologieën hebben op het leven van de mensen die erdoor worden getroffen, voor hun eigenaardige symptomen, zijn Mici echte "familieziekten" : alle gezinsleden worden op de een of andere manier getroffen ongemak veroorzaakt door een chronische inflammatoire darmziekte - onderstreept Salvo Leone, directeur-generaal AMICI Onlus en voorzitter van EFCCA - European Federation of Crohn's & Ulcerative Colitis Associations - maar de impact betreft ook de werkomgeving: vaak moet de patiënt afwezig zijn voor bezoeken en controleren zonder dat het bedrijf en de collega's op de hoogte zijn van uw aandoening.
De afgelopen jaren is de hulp voor patiënten met Mici ook afkomstig van digitale technologie, die het mogelijk maakt om het ziekenhuis dichter bij de patiënt thuis te brengen, waardoor de frequentie van bezoeken, zo niet strikt noodzakelijk, wordt verminderd en dus ook vermindering van werkverzuim en directe en indirecte kosten" .